Ben Özlem Arslan. 1980 İstanbul doğumluyum. 42 yaşındayım. Ailesine bağlı, seven ve sevgisini gösteren işçi bir baba ile gözleri görmeyen, eğitimsiz olmasına rağmen her şeyi gönül gözüyle görüp yapan kızlarına örnek bir annenin 3 kızından ortanca çocuğu olarak İstanbul-Sarıyer' de doğdum ve büyüdüm. Babamın biz meslek sahibi olana kadar sık sık söylediği bir söz vardı; " Bizim sizlere verebileceğimiz en büyük imkân sizleri okutmak ve bunun için elimizden geleni yapacağız Sizlerin de bizlere vereceğiniz en büyük hediye okuyup bir meslek sahibi olup kendinizi kurtarmanız. Okuyup, kendinizi geliştirmekten başka çareniz yok bu hayatta" derdi taki biz büyüyene kadar...
Küçüklüğümden beri güzel sanatların birçok dalına ilgim ve yeteneğim vardı. Dans, tiyatro, resim, el sanatları vs. Ortaokulda bankacı olmak istiyordum. Sonra psikolog olmak istedim. Dönemin geçerli mesleklerinin birini okuyup diğerlerini hayatımın bir döneminde yapacağıma kendime söz vermiştim. Ve yaptım da... Yıldız Teknik Üniversitesi İktisat bölümü okudum. Üniversite kapısından girer girmez bir yandan da tiyatroya başladım. Hatta özel bir çocuk tiyatrosunda oyunlar da oynuyordum. Maalesef 2002 krizinde işlerim iptal olunca okuduğum mesleği yapmaya karar vermiştim. Mezun olduktan 2 sene sonra özel bir bankada başladı meslek hayatım. Artık garanti bir isim vardı asıl istediğim diğer şeyleri de yapabilirdim. 1 sene resim, 3 sene dans kursuna gidip sertifikalarını aldım. Ama içimdeki el sanatlarını hala yapmamıştım. 17 sene bankacılık kariyerimden sonra pandemi ile birlikte son çalıştığım bankadan ayrılmak durumunda kaldım. Bir süre dinlendim dinlenmesine ama onca yıl hiç durmadan çalışma hayatına alışmış biri olarak boş duramadım ve çok istediğim el sanatlarını başlama kararı aldım. Aslında heykel istiyordum ama uygun bir kurs bulamayınca seramik kursuna başladım. 1.5 sene ona gittim. Bir sürü güzel şeyler yapıp sevdiklerime hediye ettim. Ama onun için evin dışında bir atölye, fırın vs. gibi büyük teçhizatlara ihtiyaç duyuluyordu. Ben evde yapmak istiyorum diyemiyorsun. Sonra bir arkadaş ortamında eşinin el yapımı deri çantalar cüzdanlar yaptığını söyleyince ben de işte asıl yapmak istediğim şey bu dedim. Çünkü hep deri çantalara merakım vardı. Neden kendim daha az maliyetle yapmayayım dedim. Önce çok araştırma yaptım, yazılar, bloglar okudum, videolar izledim. Neler gerekir, nasıl yapılır, malzemeleri en uygun nerelerden alınır diye. Birkaç kendim denedim ama işin daha püf noktalarını ayrıntılarına kadar öğrenmeliyim ki ürünlerimi güzel yapabileyim. Kadiköy Halk Eğitim merkezinde kösele çanta yapımı adı altında her şeyi öğrendiğim bir kursa 1 yıl boyunca gittim. Hocamız ve ortağımız o kadar güzel ki seneye de kendimizi daha da geliştirmek için devam ettirecek gibi görünüyor. Buradan sizin aracılığınızla Kadriye hocama da çok teşekkür ederim. Buradaki ürünlerimiz çok kaliteli ve güzel çıkınca neden olmasın dedim, kariyerimi buradan devam ettirebilirim. Hem instagram sayfası oluşturdum. Şuanda da sitemi yapma aşamasındayım. Umarım diğer hayallerim gibi bunda da başarılı olurum.
Satış alanları:
instagram hesabı @Miepelli
Yorum Yazın